Bölüm 124 : Gizli zindan [4]

Mağaranın ortasında huzurla dinlenen hodeg'e bir göz atan Kevin, bana dönerek alçak sesle sordu "Yani onu öldürdüğümüzde ana zindan alanına ulaşırız, değil mi?" Onaylayarak başımı salladım ve cevap verdim "Evet, onu öldürdükten sonra asıl zorluk başlayacak." "Tamam, sadece bir hodegse o kadar da zor olmamalı. Hadi!" Anlayarak başını sallayan Kevin, kılıcını çağırdı. Ardından bacak kaslarını gererek Hodeg'e doğru fırladı. "Huuup!" Hodeg'in önüne varan Kevin, tereddüt etmeden kılıcını canavarın en tehlikeli kısmı olan kuyruğuna doğru savurdu. —Çın! "Kueek—!" Yüksek bir metalik ses zindanda yankılandı, ardından yüksek bir gıcırtı sesi geldi. Kısa süre sonra, bir kırbaç gibi, hodeg'in kuyruğu Kevin'e doğru fırladı, ancak Kevin hızla geri çekilip kaçtı. Olan biteni umursamadan, Kevin'in bulunduğu yerden çok uzak olmayan bir yerde durup kitaba bakarak, Kevin'e hızlıca talimatlar verdim. "Kevin, birkaç saniye içinde hodeg'in kuyruğu tekrar sana doğru gelecek, bir adım geri çekil ve sol tarafına, bacağına doğru nişan al. Orası onun zayıf noktası." "Anlaşıldı." Başını sallayan Kevin, kılıcını daha sıkı kavradı. —Swooosh! ...ve tam da söylediğim gibi, hodeg'in kuyruğu Kevin'e doğru sallandı. O kadar hızlıydı ki sadece bulanık bir görüntü görülebiliyordu. Kuyruğun havada kıvrılması ve hareket ederken çıkardığı ses, bana bir kırbaçtı. —Kacha! "Huaap!" Söylediklerimi dinleyen Kevin bir adım geri çekildi ve kuyruğu kıl payı kaçırdı. Ardından, hiç vakit kaybetmeden Kevin bir mermi gibi fırladı ve hodeg'in sol tarafına nişan aldı. -Spurt! Bıçakla tereyağını keser gibi, Kevin'ın kılıcı hodeg'in sol bacağına saplandı. Yeşil kan her yere sıçradı ve öfkeli bir kükreme zindanı sarsarak yankılandı. "Kueeeeeek—!" -Swoooosh! "Wheeee—Git artık!" Kılıcımla bir daire oluşturduğumda, önümde yarı saydam bir halka belirdi. Parmaklarımı şıklattım ve Kevin'e ıslık çaldım. Kevin başını salladı ve yukarı doğru zıpladı. "Teşekkürler!" Hodeg'in birkaç metre üzerinde havada bir takla atan Kevin, çılgına dönmüş bir şekilde yeri parçalayan canavarın kuyruğundan ustaca kaçtı. Tereddüt etmeden havada vücudunu bükerek Kevin'ın ayağı halkamın üzerine mükemmel bir şekilde indi ve ardından kılıcını hodeg'in kafatasına doğrultarak vücudunu aşağı doğru itti. —Baaam! Bir meteor gibi, Kevin hodeg'e doğru fırladı. Aşağıdan Kevin'ın bu hareketi yapmasını izlerken, onun çevikliği ve esnekliğinden etkilenmemek imkansızdı. Ona ne yapması gerektiğini söylememe gerek kalmadan, havaya attığım yüzüğün ardındaki niyeti mükemmel bir şekilde anladı. Yüzükten bahsetmişken, biraz daha antrenman yaptıktan sonra, havada adım atmak için de kullanılabileceğini keşfettim. Henüz kendim denemedim ama Kevin'da birkaç kez işe yaradı. Bu özelliği gelecekte kesinlikle not almalıyım. "Kueeeeeek—!" Zindanda çarpışan hodeg, öfkesini yöneltecek bir şey arıyordu. Kısa süre sonra, uzaktan beni fark eden hodeg'in gözleri kıpkırmızıya döndü ve hızla bana doğru yöneldi. Bana doğru gelen hodeg'e aldırış etmeden, geriye yaslanıp tembelce esnedim. Sonra vücudumu manayla kapladım. "Huuuuuamm…" "Kueeeeeek—!" —Baaam! Hodeg bana ulaşmak üzereyken, Kevin bir meteor gibi hodeg'in kafasına çarptı ve yeşil kan her yere sıçradı. Tsssssss Yeşil kan, vücudumu kaplayan mana ceketine sıçradığında, havada yavaşça buhar yükseldi. Evet, hodeg'in kanı çok asidikti. Kılıcını hodeg'in vücuduna derinlemesine saplayan Kevin, yavaşça gözlerini kapattı ve nefes verdi. "Huuuu…" Kevin'in altında yatan ölü Hodeg'e bakarak hafifçe alkışladım. "Aferin" Gözlerini açan Kevin bana baktı ve sordu "Şimdi ne yapacağız?" "Sadece bekleyelim—" —Güm! Tam da Kevin'e ne olacağını söylemek üzereyken, tam zamanında, tüm zindan sallandı. Ondan sonra, sanki bir portaldan girmişiz gibi, Kevin ve ben duyularımızı kaybettik ve etrafımız karardı. -Vuam! "Khhh..." Karnımın yanına tutunarak acı içinde yüzümü buruşturdum. Bu ilk kez başıma gelmiyordu ama yine de bir yerden bir yere taşınmanın verdiği hissi hala alışamadım. Sanki vücudum parçalanıp tamamen farklı bir yerde yeniden inşa ediliyormuş gibi hissettim. …Hoş bir his değildi. "Burası zindanın ortası mı?" Benden çok uzak olmayan bir yerde duran Kevin, hiç etkilenmemiş gibi görünüyordu ve bulunduğumuz yeni ortamı inceliyordu. Saçlarımı yana doğru tarayarak ben de zindanı etrafıma baktım. Elimle gözlerimi kapattığımda, soluk sarı bir güneşin parladığı berrak mavi bir gökyüzü karşımda belirdi. Yanımızda uzun ağaçlar yükseliyordu ve her yer otlar ve çiçeklerle dolu yoğun bir bitki örtüsüyle kaplıydı. Garip bir şekilde güzel bir manzaraydı. ... yeni ortam, daha önce bulunduğum diğer zindanlardan tamamen farklıydı. Bir şekilde normal görünüyordu. Yine de normal görünmesi, gardımı indirmem gerektiği anlamına gelmiyordu. Sonuçta, iblis dünyasına bağlı bir cep boyutundaydık. Burası canavarlarla doluydu... "Peki nereye gidiyoruz?" Kaşlarımı çatarak etrafıma baktım. Biraz düşündükten sonra doğuyu işaret ettim ve Kevin'e beni takip etmesini söyledim. "Bu taraftan..." "Tamam" Başını sallayan Kevin tereddüt etmeden peşimden geldi. Zindanda olanlardan sonra Kevin, yeteneklerime fazlasıyla ikna olmuştu. Mantıksız bir şey olmadığı sürece, artık kararlarıma itiraz etmeyecekti. Onun tavrını fark edince, içimden gülümsedim. ...Güzel. Onu dolandırıcı olmadığımı ikna etmek, bu anlaşmayı önerirken kendime koyduğum ana hedeflerden biriydi. Üstelik, bana karşı daha az çekingen olması, gelecekte gereksiz sorunlardan kaçınmak için avantaj olarak kullanabilirdim. "Ren, dur!" Düşüncelerimden sıyrılmamı sağlayan Kevin, elini omzuma koyarak ileriyi işaret etti. "Kendi düşüncelerinde kaybolma, orada canavarlar var." Kevin'ın işaret ettiği yöne baktığımda, Kevin ve benim bulunduğumuz yerden çok uzak olmayan bir yerde, bir grup açık mavi, yarı saydam, alev benzeri şey yerden havada süzülüyordu. Hafifçe kaşlarımı çatarak, kafamı karışık bir şekilde eğip şöyle dedim "Hm? Onlar sadece sıralı will-o-wisps değil mi?" Eğer yanlış hatırlamıyorsam, wisps muhtemelen f zindanlarında en kolay yok edilebilen canavarlardan biriydi, çünkü hızlı hareket edemiyorlardı. Üstelik sadece rütbeli canavarlar. Ben bile gözümü kırpmadan halledebilirdim. Kevin başını sallayarak wisp benzeri yaratıkları işaret etti. Bu sefer konuşurken sesinde nadir görülen bir ciddiyet vardı. "Ne demek sadece will-o-wisps? Renklerine dikkatli bak. Dikkatli bakarsan, bunların wisps değil, aslında rütbeli gece kertenkeleleri olduğunu anlayabilirsin. Wisps'lerin alevleri koyu mavi, ama şuradakilerin açık mavi. Bu nedenle, bunların aslında wisps'lerden tamamen farklı bir seviyede olan rütbeli canavarlar olan gece kertenkeleleri olduğunu kolayca çıkarabiliriz." "Hmm? Şimdi sen söyleyince gerçekten gece kertenkelelerine benziyorlar..." Çenemi dokunarak ve wisps benzeri nesnelere daha yakından bakarak, sonunda Kevin'ın haklı olduğunu anladım. Sıralamaya girmiş canavar, gece kertenkelesi. Grup halinde avlanan bir canavar. Vücutlarını saran mavi alevler nedeniyle genellikle wisps ile karıştırılırlardı ve bu nedenle birçok kahraman onların elinde can vermişti. İnanılmaz hızları sayesinde, kendileriyle eşit veya daha hızlı biri olmadığı sürece öldürülmeleri neredeyse imkansızdı. Üstelik, gruplar halinde avlandıkları için, hızlarına zar zor yetişebilen sıralamalı kahramanları bile dehşete düşürüyorlardı. ...Kevin'ın onlara karşı duyduğu endişe anlaşılabilirdi. Anladığımı gören Kevin, gece kertenkelelerine uzaktan bakarak bana konuşmaya başladı "Yani, bu konuda dikkatli olmalıyız, çünkü inanılmaz hızları bile... ha?" Kevin planını tamamlamak üzereyken, bulunduğu alanda bir tıklama sesi yankılandı. -Tık! Keiki stili]'nin ikinci hareketi: Ufku yaran kılıç darbesi Kısa süre sonra, parlak bir ışık anında çevreyi beyaza boyadı. Işık söndükten sonra, kertenkelelerin temiz bir şekilde parçalanmış bedenleri yere dağılmış halde bulundu. "Bitti, gidelim." Elim hala kılıcımın kınında, Kevin'e gülümsedim ve ilerledim. Bir süre sessizce duran Kevin, kertenkelenin parçalanmış bedenleri ile beni arasında bakışlarını gidip getirmeden edemedi. "Ne zaman saldırdı?"