Bölüm 19 : Antrenman Başlıyor (1)

Ertesi sabah Ken yataktan kalkmak için daha da motive olmuştu. Bir antrenman partnerinin bu konuda ne kadar yardımcı olabileceği şaşırtıcıydı. Neredeyse merdivenlerden atlayarak aşağı indi, annesine veda etti ve heyecanla kapıdan çıktı. Yuki, tavrındaki değişikliğe biraz şaşırarak her zamanki gibi dikkatli olmasını söyledi. Oğlunun sabahları koşuya çıkmak için kendini zorlayarak kapıdan çıktığı günler, sanki bir zombi gibi olurdu. Ancak bu sabah, sanki sevgilisiyle buluşmaya gidiyormuş gibi görünüyordu. "Bu sabah bir kızla mı buluşacak?" diye mırıldandı, kahvesinden bir yudum alarak. Annesinin düşüncelerinden habersiz olan Ken, sokağın köşesine doğru koşarken kaslarını ısıttı. Daichi'nin onu beklediğini görünce rahat bir nefes aldı. Daichi, saçları hala dağınık, yarı uykulu bir halde duruyordu. "Günaydın güneş ışığı!" diye parlak bir gülümsemeyle arkadaşının yanına koşarak dedi. "M-Günaydın" diye cevapladı Daichi, esnemesini engellemeye çalışarak. "Tamam, bu sabah 10 km koşmaya çalışacağız. Ben tempoyu belirleyeceğim, yetişemezsen söyle." Ken, yerinde koşarak talimat verdi. Neredeyse bir haftadır her gün 10 km koştuktan sonra, en iyi arkadaşının önünde kendini rezil etmeme konusunda biraz daha kendinden emin hissediyordu. Daichi, 10 kilometre kelimesini duyunca yüzü soldu, ama yine de başını salladı. İkili, orta hızda koşmaya başladı, ancak çok geçmeden Ken terlemeye başladı. Arkasında Daichi'nin ritmik nefes alıp verişini duyabiliyordu, bu yüzden arkasına dönüp bakmadı. 5 km'ye ulaştıklarında Ken biraz yavaşlayıp arkadaşını kontrol etmeye karar verdi. Arkasına döndüğünde, sadece buruşuk bir kabuk olarak tanımlayabileceği, ayaklarını sürüyerek ona doğru gelen birini gördü. Bu kadar susuz kalmış birinin bu kadar ıslak olması tuhaf bir manzaraydı. Daichi, terden sırılsıklam olmuş haliyle Tokyo nehrinden yeni çıkmış gibi görünüyordu. Ken gülmesini zor tutarak mola vermeyi önerdi. "Su ister misin? Otomat için yeterince bozuk param var." Nefesini toplayarak sordu. Daichi sadece coşkuyla başını sallayabildi. İkisi su içtikten sonra arkadaşı çok daha iyi görünüyordu. "Ben 5 km daha koşmam lazım, ama istersen sen eve gidebilirsin." Ken, kaslarını ısıtmak için yerinde koşarak önerdi. Daichi'nin vücudunun her zerresi ona kabul edip eve gitmesini haykırıyordu, ancak sonunda başını salladı. "H-Hayır, seninle antrenman yapacağımı söyledim. Yarı yolda dönmem mümkün değil." dedi, yüzü solgun olsa da sesi kararlıydı. Ken gülümsedi ve hiçbir şey söylemedi. Açıkça elinden geleni yapan Daichi ile dalga geçmek istemiyordu. Gerçek arkadaşlar birbirlerini destekler, daha fazlasını başarmak için birbirlerini motive ederler. Kalan 5 km'yi tamamladılar ve ikisi de bitkin düştü. Tamamen soğumadan önce Ken, onları bir parka götürdü ve sistemdeki esneklik ve yoga egzersizlerini yaptı. Daichi başlangıçta yogaya katılmak konusunda biraz isteksizdi, ancak yarıya geldiğinde aniden ağrıyan ve yorgun kaslarının gevşemeye başladığını hissetti ve şok oldu. Bitirdiklerinde saat 6:45 olmuştu. "Eve git ve sıcak bir duş al. 30 dakika sonra benim evde buluşalım," dedi Ken gülümseyerek. Daichi kabul etti ve yorgun bedeniyle eve döndü. "Ben geldim!" Ken mutfakta annesine coşkuyla seslendi. "Hoş geldin. Koşun nasıldı?" Yuki, tavada pişmekte olan yumurtalardan dönerek sordu. "Harikaydı, Daichi de bu sabah bana katıldı." diye cevapladı ve ayakkabılarını kapıda çıkardı. "Oh, bu sabah fazladan kahvaltı yapabilir misin? Daichi'yi okuldan önce davet ettim. Oh, ve istediğim gibi öğle yemeğimi hazırladın mı?" Yuki istekleri duydu ve sinirli bir şekilde başını salladı, ama yüzünde bir gülümseme vardı. "Evet, evet. Çabuk ol, temizlen ve okula hazırlan." "Teşekkürler anne, sen en iyisin!" Onayını alan Ken, merdivenleri neredeyse zıplayarak çıktı ve söyleneni yaptı. Hazırlanırken, Major League System'i açmak için durakladı. O gün, bir haftalık görevin son günüydü, yani görevi tamamlamak için sadece şınav ve barfiks kalmıştı. Bu sabah tamamlamayı düşünmüştü, ancak acelesi yoktu. Tamamlasa bile, aldığı ödülleri keşfetmek için çok az zaman kalacaktı, bu yüzden okuldan sonra tamamlamaya karar verdi. Buna rağmen, geçen hafta yaptığı egzersizler ona fitness konusunda bir miktar ilerleme kaydettiği hissini verdi. Bu nedenle, sistemde de bu değişikliklerin yansıyıp yansımadığını kontrol etmek istedi. FİZİKSEL FITNESS: (Ort. D+) Denge ve Koordinasyon: D Çeviklik: D Güç: C- Dayanıklılık: C-